Voila, de lockdown light en het daarbij horende thuiswerken zitten er op. Sinds deze week ben ik terug actief op kantoor.
Dat betekent dat ik overdag toch wel nog nieuwe muziek kan luisteren, maar het opzoeken, klaarzetten en vooral over schrijven is nu terug voor ’s avonds.
De voorbije week bleef het dan ook bij het beluisteren van de nieuwe plaat ‘Making A Door Less Open’ van Car Seat Headrest en dat bevalt mij eigenlijk meer en meer. Ik hou er wel van om een plaat te ontdekken door ze meerdere keren te beluisteren.
Het geeft mij ook telkens het gevoel dat ik ze beter ken. Verrassend en vernieuwend is de plaat zeker en vast door het gebruik van de elektronica. Ontgoochelend was ze met het eerdere werk van de groep in gedachten ook wel in het begin.
Het is een plaat die groeit, maar nooit tot op het niveau van ‘Teens Of Denial’.
Vorige week was het op Radio 1 dat ik plots een het nummer ‘Cosmic Dancer’ hoorde in de keuken en het ook meteen wist te herkennen als het origineel van T Rex, maar deze versie was anders. Na wat opzoekwerk kwam ik al snel bij de nieuwe cover uit door Nick Cave.
Blijkbaar is er later dit jaar een tribute album gepland aan misschien wel 1 van de meest onderschatte bands en frontmannen van de Britse muziekgeschiedenis: Marc Bolan
startwithmusic 