Air Traffic – Nostalgie (***1/2)

Nostalgie zelfst.naamw. (v)
1. heimwee: nostalgie naar de goede, oude tijd

Drie avonden lang speelt de Britse groep Air Traffic voor een uitverkocht Depot in Leuven. Op zich niet zo opmerkzaam, was het niet dat het laatste wapenfeit van de groep rond zanger Chris Wall al 10 jaar achter ons ligt.

Hun debuutplaat (en enige plaat) ‘Fractured Life’ was een instant succes voor de groep. Beloond met 3 optredens op Rock Werchter. Ze stonden toen slechts 1 keer op het programma, maar speelden ook ter vervanging van Babyshambles toen Pete Doherty zijn Minnoe op bevallen stond en speelden ook een gestripte set op de camping.

Het Depot was gisteren dan ook gevuld met mensen van wie de groep een leuke herinnering was uit een voor velen toen nog kinderloos verleden. (ja, ook voor mezelf). Album-opener ‘Just Abuse Me’ was de start van een optreden vol flashbacks, maar even goed ook een herontdekking van onuitgebracht materiaal, B-sides en nieuwe nummers

Wie dacht dat de groep er zich makkelijk vanaf zou maken door hun album gewoon nummer na nummer af te spelen, kwam dus wel even bedrogen uit.
Net als het publiek de tijd nodig had om in de sfeer te komen en de nummers terug te ontdekken telde dat ook voor de groep. Gaandeweg vonden ze elkaar meer en meer op het podium en dat kwam ook de interactie met het publiek volledig ten goede.

Met persoonlijke favoriet ‘Charlotte’ mooi in het midden geparkeerd leek de groep naar het einde toe op te werken naar meezingmomenten met ‘Your Fractured Life’ en vooral ‘No More Running Away’. Die laatste 2 werden door de groep gewisseld van plaats op de setlist in vergelijking met de dag voordien omdat het publiek van Het Depot bleef meezingen.

In de bisronde stond met b-side ‘The Running Caught Me High’ en vooral nieuwe single ‘Almost Human’ nog heel wat fraais op ons te wachten.
Al was het vooral op grootste hit ‘Shooting Star’ dat het grootste deel van het publiek stond te wachten. Het publiek min 1 man dan toch.

Voor één iemand was de nood zo hoog dat hij zichzelf niet meer kon houden en nog snel even het sanitaire blok diende op te zoeken. Het was dan ook voor het eerst dat ik een groep zag wachten omdat zijn wederhelft nogal luid duidelijk maakte dat haar man er niet was. Tot groot jolijt van de groep en de rest van het publiek.

De nummers van Air Traffic staan er na 10 jaar nog steeds. Gedateerd klinken ze niet en dat is toch wel opmerkelijk. Afgewisseld met de andere nummers was het een meer dan aangenaam concert. Afwachten wat de rest van de nieuwe nummers zullen brengen, maar laat ons zeggen dat we al bijna zeker zijn dat de groep in 2018 al zeker op het programma van een Belgisch festival zal staan.

Plaats een reactie